Als iemand is overleden, bieden we altijd aan om vingerafdrukken te nemen. Eerder deden we dat met een velletje zwarte inkt. Ik kreeg ooit van nabestaanden de opmerking: “Je lijkt wel een rechercheur…”
Zwarte inkt werkte op zich prima, maar het kan altijd makkelijker en hygiënischer. Daarom hebben we al enige tijd een heel handig apparaatje dat de vingerafdrukken digitaal scant en verzendt naar de mobiele telefoon. Zo hoeven we dus geen inkt meer te gebruiken.
Je vraagt je nu misschien af, waarom zou je een vingerafdruk willen?
Ieder mens is uniek. Dat is een gegeven en uit zich op vele uiteenlopende manieren. Maar wat is na het overlijden nog tastbaar en herinnert ons aan de persoon van wie we houden? Een vingerafdruk kan hiervan een mooi voorbeeld zijn.
Een volledig uniek patroon, samengesteld uit meerdere sierlijke lijnen en banen. Deze mooie afbeelding kan bijvoorbeeld verwerkt worden in een (as)sieraad, gegraveerd worden in een urn, gebruikt worden als tatoeage of gewoon als mooie afbeelding.
Het is handig om alvast na te denken of je vingerafdrukken zou willen nemen. Je hebt vaak maar kort de tijd om een goede afdruk te nemen. Daarbij, je hoeft (nog) niet te besluiten of je er daadwerkelijk iets mee wilt doen, maar je hebt ze dan in ieder geval digitaal beschikbaar. Het afnemen van vingerafdrukken is een hele kleine moeite.
Zou jij een vingerafdruk willen van jouw dierbare? Of heb je die misschien al? En wat zou je er mee willen doen?
