Drie trotse dochters, trots op hun lieve moeder waar ze zo onverwachts afscheid van moesten nemen. Trots op haar als mens, als moeder maar ook erg trots op haar creativiteit.Al snel werd ik gevraagd om langs te komen in haar huis om al haar kunst te komen bewonderen. Ze hadden niets teveel gezegd: wat een prachtige schilderijen! De één nog mooier dan de ander. Natuurlijk waren ze trots!
Samen regelden we een passend afscheid. Al heel snel was duidelijk dat dit moest plaatsvinden in de prachtige kapel van het Dominicanenklooster in Huissen. De rust en fijne sfeer voelde goed voor deze dames. Wel zou het nog iets persoonlijker en sfeervoller mogen. Met een huis vol met schilderijen voorzag ik geen probleem en dat bleek een schot in de roos. Met een lach en traan koos ieder zijn favoriet.
Deze kunstwerken, die zoveel van haar ziel en passie weerspiegelen, omringden ons tijdens de ceremonie. Ze maakten haar afscheid persoonlijk en gaven het letterlijk meer kleur.
Liefs, Loes
