Hij was een Groninger in hart en nieren. Een paar jaar geleden samen met zijn vrouw naar deze omgeving verhuisd om dichter bij hun dochter te wonen. Maar Groningen gaat boven alles!
We begonnen het afscheid met het Grönnens Laid, oftewel het Groninger volkslied. Dat riep meteen emoties op bij de genodigden. Het lied was een paar jaar daarvoor ook gespeeld bij het afscheid van zijn vrouw. Het legde een voelbare ‘brug’ tussen toen en vandaag, tussen haar en hem.
Op zijn kist prijkte de voetbalsjaal van FC Groningen. In alle jaren was er bijna geen wedstrijd die hij had gemist. En alsof het zo moest zijn, net voor zijn overlijden promoveerde “zijn” club naar de Eredivisie.
Samen met zijn dochter heb ik zijn afscheid voorbereid. We dachten na over iets lekkers voor bij de koffie en ik stelde voor om Groninger koek te regelen. Dat vond ze een mooi idee. Er was alleen één probleem, want waar we ook zochten, bij geen van de bakkers waar we navraag deden, hadden ze echte Groninger koek.
Onze collega Ellen kwam met een geweldige oplossing. Ze zocht een authentiek recept en besloot de koek zelf voor deze familie te bakken. Het werd een lekker ruikende Groninger notenkoek, die er ook nog eens prachtig uit zag!
De genodigden hebben er heerlijk van genoten. Fijn dat we als kleine onderneming de vrijheid hebben om dit soort dingen te kunnen doen en ervoor te zorgen dat het afscheid voor de nabestaanden écht past bij hun dierbare.
Er werd die middag nog veel moois gememoreerd. De liefdevolle band tussen hem en zijn gezin was duidelijk voelbaar. Zijn kleindochter had het laatste woord: “Mien laiverd, ik hol van die.”
