“Het mooiste moment van de dag was het loopje van de kerk naar het graf.”
Deze woorden kreeg ik terug toen ik op nagesprek bij een familie aan tafel zat. Geraakt waren zij door dit kleine stukje wandelen. Niet zomaar een loopje. Een loopje waarbij hun lieve (schoon)vader en echtgenoot op de schouders werd gedragen naar zijn laatste rustplaats.
In de week voor de uitvaart bespraken we hier de mogelijkheden voor. Al snel werd duidelijk dat zelf dragen geen optie voor ze was. Het inhuren van professionele dragers van Ferentes sprak de familie dan ook erg aan. ‘Dat hebben we eerder gezien, zij lopen zo mooi synchroon’.
En dat deden ze: synchroon met meneer op hun schouders. De familie volgde hen op de voet, met goed zicht op de kist. Stap voor stap, bewust afscheid nemen, een loopje dat ze niet snel meer zullen vergeten.
Liefs, Loes
