De naam 'Tumulus'

Tumulus betekent letterlijk grafheuvel en verwijst naar onze eigen historische begraafcultuur. Dergelijke grafheuvels worden in Nederland nog gevonden op de hoge zandgronden, zoals de Veluwe. Ze dateren uit de periode van de ‘Klokbekercultuur’. Resten uit die periode (2600 tot 2000 voor Christus) zijn in grote delen van West-Europa gevonden.
De essentie van die grafcultuur lag in het in stand houden van de herinnering aan de overledene; niet alleen de nadrukkelijke aanwezige grafheuvel, maar ook het meegeven van voorwerpen die al tijdens het leven eigendom waren van de overledene en die niet zo zeer zijn status en rijkdom, maar juist zijn functie binnen de gemeenschap aangaven.
Wat mij in de naam Tumulus aanspreekt, is het respect voor oude gebruiken en de persoonlijke nagedachtenis aan de overledene.

Ons logo

'De aarde laat niemand onbemind van hier vertrekken’, was de gedachte van de Duitse schrijfster Nelly Sachs in haar gedichtenbundel Flucht und Verwandlung (1959). Diezelfde gedachte willen wij met ons logo tot uitdrukking brengen. Uw overledene zal zich omringd weten door liefde tot het allerlaatste moment van het aardse afscheid.
In een kring richten wij samen Met u, onze focus op de overledene en op de herinneringen aan hem of haar. Naast u, hand in hand in verbondenheid, 'dragen' wij onze dierbare en nemen wij in een cirkel afscheid.
Ook symboliseert het logo de cyclus van leven en dood.
De rode kleur markeert het verliesmoment als kleur van passie en moed. En de inclinatie naar het oranje verwijst naar de levenskracht die in ieder van ons aanwezig is als wij diep gemis ervaren.

 

Gevelsteen naast onze rouwhuiskamer

Toon Rijkers uit Wageningen ontwierp en maakte de gevelsteen ter ere van het 10 jarig bestaan van Tumulus in 1998-2008.
De moderne gevelsteen van Tumulus toont een boom met knoestige robuuste wortels, een stevige stam en een weelderig bladerdek. De boom symboliseert het leven zelf (het uitbotten in de lente), de cyclus van het leven (de groei en bloei in de zomer) en de dood (de vruchtbezetting en het verval in de herfst en de rust van de winter). De vorm van de boom, inclusief het wortelstelsel, is daarom ook een cirkel. Daarbij maken de wortels contact met de aarde en staan de takken in verbinding met de hemel. De boom verbindt dus het aardse en het bovennatuurlijke.
In de kroon zit een kraai met een gouden sleutel in zijn snavel. De kraai is natuurlijk een grapje als verwijzing in de volksmond naar de niet zo complimenteuze naam voor uitvaartondernermers. De gouden sleutel verwijst naar de sleutel die nabestaande van de in de rouwhuiskamer opgebaarde overledene krijgen om zo op ieder door henzelf gewenst tijdstip bij de overledene te kunnen zijn. De sleutel is van goud om nadruk te geven aan deze prachtige uitgebreide vorm van zorg voor overledenen en hun begeleiding van hun naasten in de dagen voorafgaan aan de uitvaart zelf.
Onder de wortels liggen enkele kruiken, een hoopje glas en 3 sigaren met ieder een gouden bandje. Het woord Tumulus is romeins voor grafheuvel. Een grafheuvel is een heuvel uit de oudheid waarin de doden hun laatste rustplaats kregen. In deze grafheuvels werden vaak gebruiksvoorwerpen en sierraden bijgelegd als gift en ter verering aan de gestorvene. De kruiken en het hoopje glas verwijzen hiernaar. De drie liggende sigaren verwijzen naar de voormalige bestemming van het pand als sigarenfabriek uit 1870.
Het opschrift Pax Intrantibus is latijn en betekent: “vrede aan hen die hier binnentreden”.